Wihghg ik

Ik liep een trapje van 4 treden op, draaide mij om en wat ik toen zag, gaf mij een zeer onbehaaglijk gevoel. Op weg naar het donkerste van de aarde, de weg afgesneden om ooit het zonlicht weer te kunnen ervaren. De aanblik was luguber. Vol afschuw bleef ik er toch naar kijken en liet ik de beelden langzaam op mij inwerken. De titel voor mijn mijn nog te schrijven boek drong zich aan mij op. Van Kolenmijn tot Koningshuis                      Waarom heb ik nu ineens de behoefte om over dit project een boek te schrijven?  Volgens mij heeft dat wel degelijk te maken met mijn leeftijd. Voorheen vloog ik van het ene naar het andere project en vond ik het niet belangrijk mijn werk te documenteren. Het vliegen doe ik nog steeds, hetzij met wat meer moeite, maar het bouwen van mijn Gouden Koets zie ik als een totaal project. Ik bedoel, dat het bouwen, documenteren, het promoten en alles wat er verder bij hoort, een wezenlijk deel van het project is.  Dus deze sessie is voor mij pas af, als ik er alles aan gedaan heb, om er bekendheid aan te geven en anderen in mijn passie te laten delen. Iets wat je deelt wordt dan alleen maar meer, toch !!!! Door een Gouden Koets te bouwen, kon ik ook veel van mijn verworven vaardigheden toepassen en zelfs mij nog niet bekende technieken aanleren. Dit boek zie ik als een reis, waarin geïnteresseerden met mij mee kunnen wandelen en ik mijn gevoel, passie, emotie en alles wat ik tegen kwam, met hen kan delen. Ik hoop, dat de lezer net zo veel plezier zal beleven aan dit boek, als ik aan het bouwen van mijn " Gouden Koets ". Onderstaand een paar bladzijden uit het boek. " Van Kolenmijn tot Koningshuis "